Het water staat de geplaagde Grieken tot de lippen. Net als hier, is wat de lokale boeren in handen krijgen maar een fractie van wat de consument in de supermarkt betaalt. De ‘aardappelbeweging’ maakt prijzen weer betaalbaar voor modale Griekse gezinnen. En verschaft ook de lokale boeren weer inkomen.

Aardappels uit overbevolkt, hongerend Egypte
Erg slim lijkt het niet. Aardappels uit het overbevolkte Egypte, dat zelf al nauwelijks kan voorzien in voldoende voedsel voor de eigen bevolking, importeren terwijl de lokale boeren grote hoeveelheden aardappels in hun schuren hebben liggen. Toch is dat precies wat er gebeurt in Griekenland, tot begrijpelijke razernij van de lokale boeren. Erg goedkoop zijn aardappels toch al niet in Griekenland. Een consument koopt een kilo piepers voor 75 eurocent, voor de Grieken op de armoedegrens die hun gezin in leven moeten houden van driehonderd euro per maand, een rib uit hun lijf.

Niet dat de lokale boeren daar veel plezier van hebben. Zij ontvangen gemiddeld een derde van deze prijs voor hun aardappelen. De rest belandt in de zakken van de lokale tussenhandel en de transportsector. Transport is duur in het bergachtige land met de vele eilanden en uiteraard maken Griekse transporteurs van de gelegenheid gebruik om nog veel meer te vragen. Overigens geldt dat ook in Nederland, waar tranport heel makkelijk is. Een boer of tuinder krijgt maar een fractie van de prijs die de consument betaalt in de supermarkt. Dat heeft dan weer te maken met het feit dat de supermarkt daar de winst vandaan haalt. Een reden overigens waarom schrijver dezes groente en fruit koopt op de markt, waar de prijzen dichter liggen bij wat de boer in handen krijgt.

Rechtstreeks verkopen aan de bevolking
Dus besloten een aantal boze Grieken spijkers met koppen te slaan. Ze charterden wat vrachtwagens, haalden aardappels op van uitpuilende boerenloodsen in het noorden van Griekenland en verkochten de aardappels op de markt van het stadje Katerini, aan de voet van de Olympus, tegen groothandelsprijzen. Het liep storm. In een mum van tijd waren ze door hun aardappels heen. Daarna volgde de tweede stad van Griekenland, Thessaloniki. Vijftig ton aardappels waren in een mum van tijd verkocht. Duizenden Grieken konden hun familie weer behoorlijk te eten geven. Ondertussen is de beweging ook actief in Athene en verder zuidelijk.

Aardappeloorlog
De tussenhandel was minder blij en zon op wraak. Ze zetten de centra die aardappels verpakken en sorteren onder druk. Deze verhogen nu hun prijzen voor het verpakken van aardappelen. Er is nog een tweede reden waarom de boeren erg blij zijn met de beweging. De beweging betaalt ze direct. Bij commerciële handelaren moeten de boeren doorgaans een half jaar of langer op hun geld wachten. Niet alle boeren doen aan de beweging mee, maar de vraag via de “gewone” tussenhandel is nu ingestort. Sommige boeren proberen nu hun aardappel aan Bulgaarse handelaren te slijten.

Inderdaad lijkt deze beweging veel van de problemen in de moderne landbouw en voedselvorziening op te lossen. Wellicht ook een idee zoiets in Nederland op te zetten?

Bronnen

• Griekse 'Aardappelbeweging' omzeilt wurggreep tussenhandel, visionair.nl, Germen (13 juni 2012)
  
• Greece’s ‘potato movement’ grows in power, Al Jazeera (2012)